Dilim Varmıyor Sana “Elveda” Demeye!
Ey kurak gönüllerimize yağan ilâhi rahmet! Gelişinle ruhlar canlandı, kalpler şenlendi. Uzun süren bir kışın ardından gelen bahar, gecenin karanlığından sonra atan şafak gibi oldun. Manevi iklimimize cennet tohumları saçtın. Salih amellerin nasıl devşirileceğinin dersini verdin bize. Bizi mesrur ve mesut ettin. Günahlardan arınmanın, temizlenip durulmanın yolunu gösterdin bizlere. Bir daha isyanlara dönmemenin, her ayı seninleymiş gibi yaşamanın bir yolunu öğret de öyle git.
Ey gönüllere ve bedenlere sıhhat bahşeden Lokman-ı Hekim! Gaflet ve günah hastalığına müptela bu can ve cismimiz, nice zamandır şifa arıyordu. Sen gelince canımız ve tenimiz rahat bir nefes aldı. Her türlü hastalık ve gafletin kaynağı olan o çok yemeler-içmelerden kurtulduk. Yer sofrasına bedel, bize hakikatlerin yolunu açan gök sofrasını indirdin. Senin gökten indirip önümüze bıraktığın “açlık sofranda” ne lezzetler varmış. Nefislerimiz itminana ermeden bizi bırakıp gitme!
Cehenneme çağıran insi ve cinni düşmanlarımıza karşı mücadelemizde bize her türlü yardımı sağlayan ey dost! Gelişinle düşmanlarımız bağlandı. İblis-nefis-dünya üçlüsü çetenin aleyhimize kurduğu ittifak işlemez oldu. Azgın şeytanları bağlayıp nefsi de teslime zorladın. Verilen zekât ve sadakalarla dünya malının sevgisine bedel, kalplerimize ahiret yurdunun aşkını attın. Ama oluşan bu güzel ortam sen gidince kalır mı acaba? Bağlanan şeytanlar tekrar salınınca halimiz nice olur? Seninle elde ettiğimiz ahiret azığını elimizden alıp bizi tekrar dünya ve nefsin emrine girmeye zorlamalarından doğrusu ciddi endişe duyuyoruz. Şeytanların her zamanda nasıl bağlandığını bizlere göster de öyle git.
Ey fakir ve muhtaçları sevince boğan, kardeşlik ve dayanışma ayı Ramazan! Daha sen geliyorum demeden, fakirler ve muhtaçlar senin geleceğini haber aldılar. Belki de senin gelişine en çok onlar sevindi. Zamanın zalimlerinin zulmünden dolayı yıkım, katliam yoksulluk, işkence, sürgün, mahpusluk ve muhaceret yaşayanların tek umudu sen oldun. Yetim, dul ve bilcümle kimsesizlerin sevinci oldun. Sen maddi fakirlik çekenlerin umudu olduğun gibi, manevi fakirlikten muzdarip günahkâr kulların da umudu oldun. Hâsılı, her türlü fakirlik çeken kullara uzatılmış ilâhi bir el oldun. Gerçek zenginliğin sırrını bize ver de öyle git.
Ey o bin geceden hayırlı ‘Leyle-i Kadir`i içinde barındıran Kur`an ayı! Bize o yüce kitabın engin sırlarını açacak anahtarlar sağla. O hidayet rehberi olan kitabımızın anlaşılması ve uygulanmasının yollarını da öğret de öyle git.
Ey hayat okulunun en etkin muallimi, mürşidi Ramazan! Hiç bir okulun veremediği, hiç bir hocanın anlatamadığı en çetin dersleri senden aldık. Sabır, cömertlik, merhamet, kardeşlik gibi eşsiz dersleri kısa bir zamanda bize yaşatarak sen öğrettin. Öğrettiğin bu derslere her zaman ihtiyaç duyacağımız muhakkak. Hani tıp ve matematik bilmesek, kaybımız o kadar fazla olmayacak. Bu konudaki ihtiyaçlarımızı başkaları aracılığıyla da giderebiliyoruz. Ama senin programında yer alan derslere, her kesin her zaman ihtiyacı var. Bize o eşsiz mektebinin başarı belgesini ver de öyle git.
Evet gidişine elbette üzülüyoruz. Lakin o verdiğin dersleri unutmadığımız zaman senenin diğer aylarını da senin rengine boyayarak yaşama umudumuz var. Senin derslerini lokomotif kılıp diğer ayları birer vagon olarak peşine takma azmimizi arttırdığın için sana minnettarız. Seni bizlere bahşeden rabbimize hamd ve senalar ediyoruz.
Biliyorum hakkını layıkıyla eda edemedik. Şu hali pürmelalimiz gözler önünde...Zalimlerin, izzetle yaşamak isteyen mazlumlara neler yaptıklarını,bizim de aciz zavallılar gibi sadece şikayet edip durduğumuzu. Onu dahi bihakkın beceremediğimizi dünya alem hepsi görüyor. Bizlere fazlından bir nebze İzzet,uhuvvet,sadakat ve cesaret dersi ver de öyle git.
O rahman ve rahim olan Mevla’mızın seneye bizleri tekrar buluşturmasını temenni ve niyaz ediyoruz.
Dilim varmıyor sana ‘elveda` demeye
İnşallah senle tekrar buluşuruz seneye.
